Warto zastanowić się, dlaczego osoby, w tym głównie kobiety, doznające przemocy w rodzinie, nie szukają pomocy.
Odpowiedzi dotyczą wielu aspektów:
- Nie, bo odczuwają lęk przed zemstą ze strony partnera;
- Kobieta może być zastraszona przez partnera, który grozi jej śmiercią lub śmiercią jej dzieci, jeśli prawda o przemocy wyjdzie na jaw;
- Nie, bo odczuwają wstyd i upokorzenie;
- Kobieta może być przekonana, że przemoc dotyczy tylko jej osoby, inni zaś nie mają takich kłopotów;
- Kobieta czuje się winna, może myśleć, że gdyby była lepsza, ataki agresji nie występowałyby;
- Kobieta może myśleć, że nie zasługuje na żadną pomoc;
- Kobieta ma przekonanie, że zasłużyła na swój los;
- Nie, bo są zależne finansowo do partnera:
- Nie, bo posiadają błędne przekonania.
- Kobieta wierzy, że w każdym małżeństwie istnieje przemoc.
- Kobieta wierzy, że skutki przemocy są zbyt małe, by komukolwiek o tym mówić.
- Kobieta ma nadzieję, że przemoc była incydentalna, a sam partner zmieni się na lepsze.
- Kobieta uważa, że przemoc jest sprawą rodzinną i nie można liczyć na pomoc z zewnątrz.
- Nie, bo utraciły wiarę w pomoc.
- Nie, bo nie chcą złamać tradycji kulturowo-religijnych.
- Kobieta chce utrzymać małżeństwo nawet za cenę cierpienia, ze względu na wartości religijne lub tradycje kulturowe.
Źródło: wybrane fragmenty Poradnika dla konsultantów „Przeciwdziałanie przemocy w rodzinie” wydanego przez Instytut Psychologii Zdrowia, Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia”.